Upubliczniając materiały dotyczące powojennych rugów na tej cząstce starej Pragi chcemy także poszerzyć wiedzę współczesnego młodego pokolenia zakochanego w epickiej historii Warszawy o kolejny rozdział zmagań jej synów i córek o przywracanie stolicy najwyższych standardów służby w imieniu Rzeczpospolitej.

Jak to możliwe że Warszawiacy pozbawieni nieruchomości w 1945 roku przez komunistów dekretem Bieruta - ich sekretarza, po dziś dzień są metodycznie wywłaszczani z majątku, perfidnym postępowaniem urzędników warszawskich ów dekret stosujących, z pominięciem - po późniejszych nowelizacjach - odwołań (bez rozpatrzenia i jakiejkolwiek odpowiedzi).
Przez 44 lata rządów rewolucjonistów spod znaku sierpa i młota nie posunięto się do fizycznego usunięcia właścicieli z zajmowanego domu czynszowego w centrum Grochowa, nieruchomości w Warszawie przy ul. Mlądzkiej 44 . Wiedzieli że przejmą go z czasem gdyż rujnowanie przedwojennych właścicieli dokonywało się drogą administracyjnych ukazów, czy zwykłej PZPR - wskiej samowoli.
Po 1989 roku taktyka ta została nie dość że kontynuowana, to z jeszcze większym potencjałem szykan administracyjno sądowych.
Kilkudziesięcioletnie starania właścicieli o zwrot nieruchomości przy ulicy Mlądzkiej 44 na Pradze - Południe w Warszawie, to jaskrawy przykład niszczenia przedwojennych Warszawian i tkanki miejskiej, którą pozbawiając prawowitego zarządcy miasto skazało na dewastację.
Mimo usilnych starań właścicieli, o administracyjny zwrot posesji, jako że podanie z 1949 roku, na mocy którego można tego dokonać zostaje nierozpatrzone po dziś dzień, Urząd Miasta idzie w zaparte.
Dzisiaj nie mamy już innej drogi postępowawczej niż dokumentowanie przypadku domu przy ul. Mlądzkiej 44.
Upubliczniając materiały dotyczące powojennych rugów na tej cząstce starej Pragi chcemy także poszerzyć wiedzę współczesnego młodego pokolenia zakochanego w epickiej historii Warszawy o kolejny rozdział zmagań jej synów i córek o przywracanie stolicy najwyższych standardów służby w imieniu Rzeczpospolitej.

Maciej Wysiadecki-Banaś | 14.11.2020

komentarz[1] |